Thursday, May 27, 2010

လူ

လူဟာေလ..ျဖဴလြလြပန္းတစ္ပြင္ ့တြက္..
ပိန္းပိတ္ေမွာင္ကမ္းပါးထဲ .
မရြံတြန္ ့ဆင္းရဲတယ္...။
လူဟာေလ..ခ်ိဳျမျမပ်ားရည္တစ္စက္တြက္ဆို..
တက္ရွရွ ဓားထက္လည္း.
ထီမထင္ရပ္ရဲတယ္...။
လူဟာေလ...
သူ ့ဘ၀ထိပ္ေရာက္ဖို ့ဆို..
ဘုရားေဟာတရားကိုေတာင္.
မသိေယာင္မဲ ့ျပဳရဲ..
ကံငါးပါးကိုလည္းေျမာင္းထဲလႊတ္ပစ္..
လူဟာေလ....။ ။

No comments:

Post a Comment